Collection de tracts et documents officiels [AC 52/1] : III Propagande de la collaboration et propagande allemande: Propagande 'Militaire': De Waffen SS roept de Vlamingen. Vlaamsche Soldaten Aan de Eer, 1942 - Photo n° 524346

Photo n° 524346 :

Interview met SS- Junker André Isecke
— Het is ons een groot en verklaarbaar genoegen, Unterscharführer Isecke, U hier te kunnen begroeten, als een der Vlamingen, die met eere het veldgrijze kostuum en de zegerunen van de Waffen-SS draagt. Wilt Gij ons vertellen wanneer en waarom Gij tot dit keurkorps van den Führer toegetreden zijt ?
Ge moet weten, dat ik reeds lang vóór dan oorlog de zich overal baanbrekende nieuwe ideologische strooming toegedaan was. Vooral naar Duitschland keek ik op en het weinige dat in ons demokratische landje over net groote experiment in het Derde Rijk te weten te komen was, vond steeds mijn innige belangstelling. De verwezenlijking van het nationaalsocialisme had ik bovendien van nabij leeren kennen gedurende den tijd, dien ik als arbeider in Duitschland doorgebracht had. Voor mij gold het dan ook als een plicht mede te helpen aan het verdedigen van het nationaal-socialisme en dit wel op de wijze die voor jonge en gezonde mannen in oorlogstijd de eenige is. Op 16 Februari kwam ik thuis. Bij de eerstvolgende keuring te Antwerpen meldde ik me aan . en op 27 Februari vertrok ik reeds overgelukkig, naar een opleidingskamp in Duitschland.
— En dan volgde natuurlijk voor U, Unterscharführer Isecke, zooals voor allen, de zware dienst, de moeilijke opleiding en dé strijd. Hebt ge nooit Uw besluit, betreurd ?                   
— Betreurd ? ' Ik voel me gelukkig, aldus mijn ideaal gediend te hebben en, naar ik vurig hoop, ook in de toekomst nog te zullen kunnen dienen. Onmiddellijk toen de strijd tegen het bolsjewisme begon, was ik er bij. Ik was ingedeeld bij de motorverkenners der Standarte Westland. Dat is gevaarlijk, maar tevens afwisselend werk. Dan geheelen opmarsch van den zomer 1941 heb ik aldus meegemaakt en daarna de geweldige afweergevechten van den vorigen winter. Op 1 Maart 1942 werd ik aan het front tot Sturmman bevorderd. In Juni werd ik licht verwond en moest ik naar een hospitaal overgebracht worden. Dank zij de uitstekende verzorging was ik spoedig weer op de been en kon ik aldra weer mijn plaats in de rangen innemen. Weer bracht de zomer veel en gevaarlijk werk voor de verkenners. Het ging nu in de richting van den Kaukasus. Jammer genoeg kreeg ik in September malaria waardoor ik weer naar het ziekenhuis moest. Na mijn genezing moest ik naar het Ersatzbataljon, alwaar ik mijn verplaatsing naar het front aanvroeg en verkreeg. Tot Unterscharführer werd ik eveneens aan het front bevorderd óp 1 November jongstleden.
— Nu zijt Gij op de Junkerschule, waar Ge opgeleid wordt voor Führer. Hoe gaat het U daar ?
— Op 11 November kreeg ik in de eerste linie plots het bevel naar den gevechtspost   van   den   Standarten-